ಸುರಿಯುತ್ತಿದೆ,
ಸೊಕ್ಕಾಗಿ ಎಡೆಬಿಡದೆ
ಧರೆಯ ದಾಹ ಇಂಗುವ ತನಕ
ಭೋರ್ಗರೆದು,
ಯಾರ ಆತಂಕಕ್ಕೂ
ಆವೇದನೆಗೂ ಬಗ್ಗದೆ,
ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗುತ್ತಿರುವ
ಬದುಕುಗಳ ನಡುವೆ
ಸೂತಕದ ಕಾರ್ಮೋಡ
ಆವರಿಸಿದೆ
ಮಳೆಯೆಂದರೆ
ಮೌನ,
ಮಳೆಯೆಂದರೆ ಧ್ಯಾನ,
ಮಳೆಯೆಂದರೆ
ಮರುಗಟ್ಟಿ ಮರೆಯಾಗುವ
ಕಣ್ಣೀರಿನ ಸೆಲೆ,
ಮಳೆಯೆಂದರೆ ಕಾರ್ಮೋಡ
ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲುಗಳ ಅಬ್ಬರ,
ಮಳೆಯೆಂದರೆ
ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವ
ಕೋಲ್ಮಿಂಚು,
ಕಣ್ಣೀರಿನ ಧಾರೆ
ಹೌದು!
ಮಳೆಯೆಂದರೆ ಹೀಗೆಯೇ!
ಬಾ ಎಂದಾಗ ಬರದೆ,
ಬೇಡ ಎಂದಾಗ ನಿಲ್ಲದೆ,
ಮುಳುಗಿಹೋಗುವ
ಬದುಕುಗಳ ಕುಲುಮೆಯೊಳಗೆ
ತಣ್ಣನೆಯ ಅನುಭವ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ
ನೆನಪಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುವಂತಹ
ಕಪ್ಪು ಛಾಯೆ
ಅಗೋ!
ಅಲ್ಲೊಂದು ಹೆಣ
ತೇಲಿ ಬರುತ್ತಿದೆ,
ಇದಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲೊಂದು ಕವಿತೆ
ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ,
ಮಾಧ್ಯಮ ಸುದ್ದಿಗಳ
ಬಿತ್ತರಿಕೆಯ ನಡುವೆ
ಒಂದಷ್ಟು ಕವಿತೆಗಳೂ,
ಕಥೆಗಳು, ತಂತಾನೆ
ಮಳೆಯ ಬಗ್ಗೆ
ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ
ಇವೆ.
ಚಿತ್ರಕೃಪೆ:cdn1.theodysseyonline.com
